Parijs, 12 t/m 15 juni 2019

12-6 Met de trein naar Amsterdam en nog wel zonder betalen. We hebben in Amsterdam geïnformeerd en we hadden dus wel moeten betalen. Goed om te weten voor de terugreis. Nu komen we er mooi mee weg.

In de Thalys razendsnel naar Rotterdam, iets minder snel naar Antwerpen en Brussel en dan weer supersnel naar Paris Nord.

Daar via een leuke route, o.a. Quai de Valmy en Place de la Republique naar ons Luna Park Hotel in de rue Jacquard. (Later kwam ik erachter dat meneer Jacquard de uitvinder is van het weefmachine die is uitgerust met het Jacquardmechanisme). ’s Avonds heerlijk Frans gegeten en één van de vele restaurantjes die de wijk rijk is. En de eglise Ambroise bewonderd waar we vlakbij zaten in het 11e arrondissement.

13-6 De volgende dag naar museum Marmottan, waar we van Monet en andere impressionisten hebben genoten. Lopend het Bois de Boulogne in naar het gebouw van de Louis Vutton, die man van de dure tassen. Een mooi gebouw en een lange rij voor de expositie aldaar. Die hebben we overgeslagen en we zijn via de rand van de stad met de metro naar Anvers gegaan. O.a. om sokken te kopen, Nelly ging de stoffenzaak inspecteren en we lunchten op een terrasje met een eenvoudig broodje. Toen lopend naar de Notre Dame die niet goed te zien was, tja wat wil je ook na zo’n brand. Er werd volop gestut en gedaan om niet nog meer brokstukken naar beneden te laten vallen. ’s Avonds wederom in ons wijkje gegeten, heerlijk. Ik las in de krant dat er die zaterdag weer een dienst zou worden gehouden met 30 genodigden. Die moesten wel een helm op.

14-6 Wandelend, op aanraden van Adriaan van Dis, via Rue de Roquette en Rue de Lappe naar Place de la Bastille en de Marias. Vervolgens door naar Chateau d’eau waar inderdaad veel kappers voor donkere mensen waren die zich allemaal tegelijkertijd lieten knippen, zo leek het wel. Heerlijk om na het trendy Marais hier weer onder de dompelen. Vervolgens een lunch genuttigd in de volle zon op een druk terrasje. In Rue du Faubourg een heerlijke appelflap gekocht, echt waar je geld! Vervolgens richting musee d’Orsay (MO) waar we rond 16.00 naar binnen gingen. Alweer impressionisten zoals Monet en van Gogh, Pissarrro. Was wel 30 jaar geleden dat we hier waren geweest. Een prachtig gebouw ook, vroeger een station, de klokken hangen er nog.

Grappig hoe ze in de metro de namen van de stations uitspreken. Eerst met de klemtoon omhoog en de tweede keer de klemtoon omlaag. Daar is echt over nagedacht en als je er op gaat letten dan is het enorm opvallend. In onze eerste metro rit werd er ook tussen de haltes iedere keer even gestopt. Onduidelijk waarom dat was, maar het gebeurde consequent, alsof er een stiptheidsactie aan de gang was, wat overigens niet ondenkbaar is in Frankrijk.

Na afloop heerlijk op de kade van de Seine uitgerust alvorens we ons naar Brasserie Lipp begaven, waar we een heuse reservering hadden gemaakt. Wat een ervaring. We werden aan een klein tafeltje gezet tussen allerlei andere gasten en allervriendelijkst ontvangen. Obers vlogen je daar om de oren in smetteloos witte overhemden met zwart jasjes. Lekker Frans gegeten met voor- en hoofdgerecht en we bestelden er een klein flesje rood bij. Nelly nam zelfs nog een nagerecht. Alweer een goede tip van AvD.

15-6 Het ontbijtje op de hotelkamer beviel ons zo goed dat we het de derde ochtend weer deden: één haalde brood, de ander zette koffie. Daarvoor hadden we een handig kokertje meegenomen. Het uitzicht vanaf de vijfde etage op de église Ambroise was prachtig en het smaakte allemaal prima. Wel even de kruimels opruimen voordat je de kamer verlaat! Op naar Porte de Montreuil waar Nelly een vlooienmarkt had gespot. De koffie op het terrasje was leuker dan de markt waar veel ondergoed, gereedschap en andere kleding verkocht werd, maar we hadden het toch maar weer gezien. Met de metro naar Jardin des Plantes en de Grande Mosque. Omdat deze tussen 12.00 en 14.00 gesloten was zijn we maar gaan lunchen in een Italiaans tentje met het vaste recept: de ene bestelt pasta, de ander een slalade en samen komen we daar goed doorheen. Wederom door de Jardin en langs de Seine gewandeld door een prachtig parkje dat ook nog een naam bleek te hebben: Jardin Tino Rossi. Er werd gedanst en geflaneerd en aan het einde kwam het Instituut du monde Arabe in zicht, waar we ons naar de 9e verdieping begaven. Helaas mochten we niet op het terras, dat houden we tegoed. Toen lopend weer naar ons hotel en op naar de Thalys.